رله چیست؟

اکسترودری را در نظر بگیرید با دو سیکل گرم‌کاری و خنک‌کاری. می‌خواهیم دما به ۲۰۰ درجه برسد. اگر دما از حد مطلوب بالاتر برود، باید سیستم گرمایش (المنت‌ها) را خاموش کرده و فن‌ها را وارد مدار کنیم تا دما به تعادل برسد. از تجهیزی به‌ نام رله‌ برای اضافه کردن فن‌ها به مدار استفاده می‌کنیم.

رله (Relay) تجهیزی است که بین دو یا چند نقطه اتصال الکتریکی برقرار می‌کند. متداول‌ترین و پرکاربردترین رله، رله الکترومکانیکی یا Electromechanical Relay) EMR) است. به زبان ساده، رله دقیقاً مانند کنتاکتور، زمانی که برق دریافت کند، کنتاکت‌ آن باز یا بسته می‌شود. با باز و بسته شدن کنتاکت‌های رله، مدار قطع و وصل می‌شود.
کاربردهای رله
از مهم‌ترین کاربردهای رله، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. مدارهای فرمان و رله‌تکنیک برای ایجاد منطق کنترلی

۲. سیستم‌های کنترل روشنایی

۳. تابلوهای رله‌تکنیک به عنوان کنتاکت کمکی

۴. راه‌اندازی فن‌های کم‌مصرف

۵. راه‌اندازی آلارم‌ها و آژیرها

۶. به عنوان ایزولاتور و واسط بین PLC و کنتاکتورها در تابلوهای PLC

ساختمان داخلی رله
اجزای رله

شکل۲- اجزای رله

مطابق شکل ۲ اصلی‌ترین بخش‌های یک رله عبارتند از:

بوبین
کنتاکت بسته (NC)
کنتاکت باز (NO)
پایه COM
تیغه فلزی
نگهدارنده (در بعضی رله‌ها، نگهدارنده با یک فنر همراه است)
عملکرد رله
در حالت عادی و بدون تحریک رله، پایه COM به کنتاکت NC متصل است. وقتی از طریق عبور جریان از سیم‌پیچ‌ها، بوبین را تحریک می‌کنیم:

۱. هسته بوبین مگنت می‌شود؛

۲. وقتی هسته خاصیت مغناطیسی پیدا کند، تیغه فلزی را به خود جذب می‌کند؛

۳. با جذب تیغه فلزی، پایه COM به کنتاکت NO متصل می‌شود.